ค่านิยม 12 ประการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 131 / 162

ประโยค - ปัญจมนต์ปลากา อรรถบทพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 938 ปาจิตตีย์, เมื่อสำเร็จการขึ้นเป็นอภัย ละทัดฐาน ต้องทุกกฎ หลายบทว่า เทว ภายะ ทีว มีความว่า ภิกขุณี ต้อง อาบัติ ๒ กอง ในนโอกาสที่บัง

ในเนื้อหานี้จะมีการตรวจสอบและอธิบายถึงความสำคัญของอาบัติในพระวินัย รวมถึงกฎและข้อบังคับที่เกี่ยวข้องกับภิกษุ เช่น การไม่ดูองคชาตและข้อบังคับในการรับบิณฑบาต โดยมีการอ้างอิงถึงหลายบทในพระวินัยที่เกี่ยวข

ประโยค - ปัญญา สมันตปลากกา อรรถกพรเว้น ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 940 [มุสาวาทมืองค์ ๔ เป็นคำ] สองบวกว่า อุฐฐูโกล มุสาวาท โท มีความว่า มุสาวาท ที่ ประกอบด้วยองค์ ๔ ตั้งแต่คำว่า "ก่อนแต่พูด ผู้ขึ้น มีความ

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงมุสาวาทที่ประกอบด้วยองค์ ๔ และการส่งเสริมการฟังและให้ผู้อื่นฟังในพุทธศาสนา โดยยกคำสอนของพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับการปฏิบัติที่ต้องอาศัยการฟังธรรมและการฝึกฝนของภิกษุ และอธิบายถึงการอุปสม

ประโยค - ปัญญามันดปลาทากา อรรถกะพระวินัย ปิรวั วัณนา - หน้าที่ 943 [ว่าด้วยธรรมะเป็นอาทิ] หลายบทว่า ทุตามส กุมโฆลา อุตต มีความวา พระผู้ มีกระอากสรรธรรมโอา ๒๓ นับรวมละ ๓ ในธรรม ๓ อย่างนี้ คือ อปโลกธรรม

เนื้อหานี้กล่าวถึงธรรมะที่เกี่ยวข้องกับกรรมและวรรณะในพระวินัย โดยพิจารณาถึงการกระทำตามธรรมที่เรียกว่าอปโลกธรรม ซึ่งเกี่ยวข้องกับกรรม ๖ อย่าง และมีการลงรายชื่อของกรรมที่เป็นวรรณะโดยธรรม รวมถึงกลุ่มที่

ประโยค - ปัญญาอันมั่นคงปลากกา อรรถถกพระวันชัย ปริวาร วัลลนา - หน้า ๑๙๙ พึงทำด้วยอำนาจกรรมอื่น มือโลกนกรรมเป็นต้น. หลาย parler ปัญญาเทวี วิปชุนติ มีความว่า กรรม ๔ นี้ ย่อมวิบัติโดยเหตุ ๕ ประการ. [กรรม

เนื้อหาอธิบายถึงกรรมวิบัติที่เกิดจากความไม่พร้อมกันของกรรมทั้งหลาย ตามหลักพระพุทธศาสนา โดยแบ่งกรรมออกเป็นสองประเภท ได้แก่ กรรมที่ควรทำพร้อมหน้า และกรรมที่ไม่ควรทำพร้อมหน้า ซึ่งกรณีของกรรมที่ไม่ทำพร้อม

ประโยค - ปัญจมสนิทปลาถาก อรรถกถพระวินัย ปฏิวาร วัดนา - หน้าที่ 961 หลายทว่ อนุปโสม อุปโสภ์ โกโร มีความว่า ทำ อุโลส ในวันที่มีช่วงอุโลส วันอุโลสคือสงฆ์ผู้แตกกัน และวันที่ ๑๔ และวันที่ ๕๕ ดัง (ตาม นัย

เนื้อหานี้อธิบายถึงวันอุโลสและวันปวรนาในพระวินัย โดยระบุว่า วันอุโลสเป็นวันที่สงฆ์แตกกันในเดือนที่เฉพาะเจาะจง และอธิบายว่าการทำอุโลสในวันอื่นนั้นมีข้อกำหนดไว้. ทั้งยังมีการกล่าวถึงวัตถุประสงค์ของการทำ

ประโยค ๕๕ - มั่งคั่งตลอดปีนี้แปล เล่ม ๓ หน้า 41 [เรื่องนั้นทิองอาศาส] [๕๔] ในกรุงพาราณสี มีอาศาสคนหนึ่งชื่ออา เป็นผู้มีศรัทธาเลื่อมใส อาศาสนั้น ฟังอันสักกสถานแห่งอาวาสของพระศาสดาแล้ว ให้สร้างศาลา ๔

ในกรุงพาราณสี ผู้มีศรัทธาชื่ออาได้สร้างศาลาแก้พระศาสดา พร้อมถวายโภชนาทาน เมื่อพระมหาโมคคัลลานะเห็นปราสาทนี้จึงกลับมาบูชาพระองค์ โครงสร้างของปราสาทมีขนาดใหญ่และสวยงาม ก่อให้เกิดความกตัญญูกตเวทีในเวลาสิ

ประโยค๕ - มังคลัตถทีนี้เป็นแปล เล่ม ๓ หน้าที่ ๕๓ ก่ออนุุภาพิภัก ผู้ปรารถนาจะทราบข้อความนี้โดยพิสดาร พึง ถือเอาจากอรรถกถาอัมพุทธิสูตรในสีลขันธวรรณ จากอรรถกถอุปลี- สูตร ในปฐมวรรค มัชฌิมาปฐวรรค และอรรถก

ข้อความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการแสดงธรรมเพื่อความมั่นคงของพระศาสนา และความเสื่อมศูนย์ที่เกิดจากการไม่แสดงธรรม โดยอ้างถึงพระธรรมกถิกที่กำหนดธรรม ๕ ข้อสำหรับการแสดงแก่ชนอื่น เรียกร้องให้ภิกษุเล่าเรียนแ

ประโยค - มงคลตักบนี้ิแปล เล่ม ๓ หน้า ๕๔ อันโดยพิสดาร ภิกษุทั้งหลาย นี้นธรรมประกาศ ที่ ๓ ... ภิกษุทั้งหลาย ข้ออื่นยังมีอีกอีก ภิกษุทั้งหลายย่อมไม่ทำการสาธยายธรรมตามที่ได้ฟัง ตามที่ได้เรียนมาแล้วโดยพิส

ในบทนี้มีการประกาศธรรม ๕ ประการ ซึ่งเน้นที่การเรียนรู้และการตรึกตรองอย่างลึกซึ้ง เพื่อสร้างความตั้งมั่นในสัทธรรม ภิกษุทั้งหลายย่อมเรียนรู้ธรรมตามที่ได้ฟังและได้เรียนมา การไม่พิจารณาธรรมตามที่ได้เรียนอ

ประโยค ๑ มังคลัตถทีปิสนปล วิวสุทธน ๓ วิปสุดหนผล นี่ ก็นึ่งเหมือนกัน บทว่า อตฺตานยค คือ ทำเจโตวิมุตติและปัญญวิมุติ ให้ประจักษ์ด้วยปัญญาของตน อันพัน จากการอาศัยผู้อื่น และถือนานผู้อื่น แล้วได้รับบรรลุวา

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับเจโตวิมุตติและปัญญวิมุติในพุทธศาสนา โดยเน้นการเรียนรู้และประจักษ์ด้วยปัญญาของตนเอง ซึ่งแสดงถึงความสำคัญของการพึ่งพาตนในพระธรรมคำสอน การทำความเข้าใจในธรรมจริยาต่างๆ และการน

เนื้อหาที่อ่านได้จากภาพคือ: ประโยค ๕ - มงคลคาถาที่มีบทแปลง เล่ม ๑ หน้าที่ 102 จำแนกความแตกต่างแห่งภาพ ด้วยการประพฤติธรรมอันมีสามานะ เป็นลักษณะ จึงไม่ทรงรวมเอาสัญญาเข้ามาไว้ ในสาเคยกสูตร นี้ด้วย่า?

เนื้อหานี้สำรวจการจำแนกความแตกต่างแห่งภาพผ่านการปฏิบัติธรรม โดยกล่าวถึงสาเคยสูตรและเวรัญจสูตร รวมถึงอุปนิสัย ๓ ประการที่สำคัญในการบรรลุอรหัตในพระพุทธศาสนา ได้แก่ ทานูปนิสัย สูปรุปนิสัย และภาวนูปนิสัย

ประโยค๙- มังกีลัตถีย์นี้เป็นเปล เล่ม ๓ - หน้าที่ 128 แต่วันต้นแห่งปักษ์ วัน ๑๕ คำ และวัน ๘ คำเหมือนกัน. กล่าวว่า ปญฺญสุข ความว่า ราษฎร แบ่งราษฎรเหล่านั้นแห่งลูกปักษ์และ กัดหนปักษ์ให้เป็น (ปกิละ) สาม

ในมังกีลัตถีย์นี้มีการกล่าวถึงวันต้นแห่งปักษ์และการแบ่งราษฎรเป็นสามกลุ่ม รวมถึงการชี้แนะเกี่ยวกับการปฏิบัติที่ถูกต้องในพระพุทธศาสนา พระผู้พระภาคได้ตรัสว่าไม่ควรถือเอาสิ่งของที่ไม่ให้และไม่ควรกล่าวเท็จ

ประโยค ๕- มังคลัสฏิทานินีปล เล่ม ๓ - หน้า ๑๗๘ เหมือนกัน. พึงทราบวินิจฉัยแม้ในวิฤาวาร (ต่อไป) เมื่อบุคคล สั่งว่า "เราก้มไปลาเนื้อ, ท่านทั้งหลายจงจัดชุมเป็นต้นโดยเร็ว, แล้วไม่ได้อะไร ในปกติโดยก่อนเหมือ

เนื้อหาครอบคลุมการวิเคราะห์วิฤาวารและกรรมมบตามลำดับความสำคัญในพระพุทธศาสนา โดยมีการกล่าวถึงการกระทำของมนุษย์และผลที่ตามมา ไม่ว่าจะเป็นกายกรรมหรือมนกรรม ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกันในทางธรรมและกรรมมบ ซึ่งช่

ประโยค ๕ - มงคลดํากับมีเปนปลด เล่ม ๑ หน้า ๑๙๗ ๒-๓-๔ หรือฉัน นิกาย ด้วยกายหรือด้วยวาจา รูปความแห่งจิตภู-บทอันบรรทิตย์พึงนำไป ด้วยสามารถการสมานามธงค์ เรียน กัมมัฎฐาน บริกรรมสติ ภาณ สมาธิ วิปัสสนา มรรถ

บทความนี้กล่าวถึงการเรียนรู้และการปฏิบัติเพื่อให้บรรลุถึงพระพุทธเจ้า โดยอ้างถึงวิธีการต่างๆ เช่น กัมมัฎฐาน การบริกรรมสติและสมาธิ เพื่อสร้างความดีและความสุขในชีวิต นอกจากนี้ยังพูดถึงคุณธรรมอุปการที่เป็

ประโยค - มังคลอดีกว่าปีนี้เปนปล เช่น ๓ หน้า 254 [๒๔๙] ความไม่ประมาณนี้มีอุปการะมากในธรรมหาโทษมิได้ เพราะเป็นไปแต่เพื่อยกคุณให้เกิดขึ้น ด้วยประการฉนี้ ด้วยเหตุฉนั้น พระธรรมสนามดี เมื่อจะแสดงธรรมแก่กุล

บทนี้เน้นความไม่ประมาณในคุณธรรมที่มีอุปการะมากในธรรมของพระพุทธเจ้า โดยกล่าวถึงความสำคัญในการบำเพ็ญคุณธรรมต่างๆ และอิทธิพลที่มีต่อการประกอบชีวิตตามหลักธรรม ในการพัฒนาจิตใจและสัมมาทิฐิที่นำไปสู่อริยสัจแ

ประโยค๕ มิงค์องค์ที่เป็นเปล เล่ม ๓ หน้า๙๒ สามารถแห่งกาลเวรธรรมที่ควรเวร และการยังธรรมที่ควรให้ถึง พร้อม ให้ถึงพร้อมนั้น วิว่า 'อุกกสิธรรมเหล่านี้ บุคคลควรจะ คุณธรรมเหล่านี้ ควรให้ถึงพร้อม' ดังนี้ ชื่อ

ในบทความนี้ เราได้สำรวจความหมายของความไม่ประมาณตามคำสอนในพระพุทธศาสนา ซึ่งระบุว่าเป็นคุณธรรมที่บุคคลควรให้ถึงพร้อม ความไม่ประมาณมีบทบาทสำคัญในเส้นทางการปฏิบัติธรรม ซึ่งเหตุผลที่กล่าวนี้สอดคล้องกับคำสอ

ประโยค - มังคลัตถาปีนี้แปล เล่ม ๕ หน้าที่ 20 ให้พระราชพระราชทานอภัยทานแก่มหาชนแล้ว ไปยังสถานของตน ตามเดิม ได้เป็นผู้มีมานไม่เสื่อม เข้าถึงพรหมโลกแล้ว เรื่องโปลิสาสับบาส จบ. นี้ความย่อเพียงเท่านี้ ส่วน

บทความนี้สรุปเรื่องมังคลัตถาปีและหลักธรรมเกี่ยวกับอินทรีย์สังวรที่สอนถึงการมีมานที่ไม่เสื่อมและการทำงานในชีวิต. เน้นถึง 8 สาเหตุของความเกียจคร้านและความสำคัญของการทำงานในธรรมวินัยเพื่อบรรลุคุณที่ดีและ

ประโยค - มังคลัตถกิจนี้เป็นแปล เล่ม ๕ หน้า 49 วาส ธาตุ ลงในธรรว矢า คัยอยู่ อนาทรนว่า วาสติ, ความที่ อ เป็น อุ และความเป็นบุพพฤดุ ( ส เป็น สส โดยวิธีไวยากรณ์ คือ ส+ย=สส) ใช้ลงในกรรม สำเร็จอธิษฐานคำว่า

บทความนี้นำเสนอการตีความมังคลัตถกิจจากเล่ม ๕ หน้า 49 ที่กล่าวถึงวาส ธาตุ และความหมายของคำว่า สุสติ ในบริบทที่เกี่ยวข้องกับพรหมธรรมที่ประกาศไว้ในธรรมวรรณกรรม โดยเน้นถึงองค์ประกอบต่างๆ ของคุณธรรมและแนวท

ประโยคที่ ๕๕๙ - มังคลตัณฑะนี้นี่แปล เล่น๕ - หน้าที่ ๕๗ กว่าด้วยการเห็นอริยสัจ [๕๕๙] ข้าพเจ้ากล่าวชื่อว่าอริยสัจต่อไป: บททั้งหมด ๔ มีฤกษ์ เป็นต้น ชื่อว่า สัจจะ เพราะเป็นธรรมชาติมั่น. สมจริงดังที่พระผ

บทนี้กล่าวถึงอริยสัจ 4 ประการ ซึ่งเป็นหลักการพื้นฐานในพระพุทธศาสนา ที่เกี่ยวข้องกับความจริงของทุกข์และวิธีการดับทุกข์ พระผู้มีพระภาคตรัสว่า บททั้ง 4 เหล่านี้เป็นของแท้ ไม่ผิด และไม่เป็นอย่างอื่น การเร

ประโยค๕ - มงคลิตกนี้เป็นแปล เล่ม ๕ หน้า ๙๓ ธรรมเป็นเครื่องอยู่เป็นสุขในภูมิจรรมนั้น [๕๕๕] ด้วยคาถานี่ พระผู้มีพระภาค ตรัสองค์๔ ประการ คือ ตนะ พรหมวรรณ์ ความเห็นอริยสัจ การทำพระนิพพานให้แจ้ง ด้วยประกา

ในมงคลิตก เล่ม ๕ หน้าที่ ๙๓ ได้อธิบายถึงคุณค่าของธรรมที่เป็นเครื่องอยู่เป็นสุขในภูมิจรรมนั้น โดยพระผู้มีพระภาคตรัสชี้ให้เห็นถึงองค์สี่ประการที่นำไปสู่การตรัสรู้และการทำพระนิพพานให้แจ้ง คาถาในเอกสารนี้

ประโยค - มั่งคลิดที่เป็นเปล เล่ม ๕ หน้า 105 ธรรมาภิพัฒน์ ย่อมไม่โกรธไม่ประทุษร้ายเลย เพราะว่าพระภิพัทธ์เหล่านั้นเป็นผู้ซึ่งศีลาทำทีบ ไม่หวั่นไหว อันใคร ๆ ให้หวั่นไหวไม่ได้ ดังนี้แล้ว ศรีพระอากาศนี้เป

เนื้อหาอธิบายถึงความรู้ในการไม่หวั่นไหวจากโลกธรรมต่างๆ โดยยกตัวอย่างบัณฑิตซึ่งมีความมั่นคงเหมือนภูเขาศิลาทำทีบที่ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งภายนอก เช่น รูป เสียง กลิ่น รส และผัสสะ นอกจากนี้ ยังกล่าวถึงการรักษา